prawić grzeczności — to pay compliments
wymieniać (wymienić perf ) grzeczności — to exchange courtesies
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
grzeczności — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. grzecznościści {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowania, np. słowa, gesty, będące wyrazem uprzejmości; pochlebstwa, komplementy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdawkowa wymiana grzeczności. Przesadzać w grzecznościach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzeczność — ż V, DCMs. grzecznośćści 1. blm «taktowny, delikatny, świadczący o dobrym wychowaniu stosunek do ludzi; uprzejmość; także: posłuszne, spokojne zachowanie się dziecka» Nadskakująca, sztuczna, uprzedzająca, wyszukana, zdawkowa grzeczność.… … Słownik języka polskiego
obsypać — dk IX, obsypaćpię, obsypaćpiesz, obsypaćsyp, obsypaćał, obsypaćany obsypywać ndk VIIIa, obsypaćpuję, obsypaćpujesz, obsypaćpuj, obsypaćywał, obsypaćywany 1. «sypiąc pokryć coś czymś; oprószyć, posypać, obrzucić» Obsypać ciasto cukrem. Śnieg… … Słownik języka polskiego
awans — m IV, D. u, Ms. awanssie; lm M. e a. y 1. «przeniesienie, przejście na wyższe stanowisko; podniesienie do wyższej godności, przesunięcie do wyższego rzędu» Awans oficerski. Awans urzędnika. Czekać, zasłużyć na awans. Otrzymać, uzyskać awans.… … Słownik języka polskiego
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… … Słownik języka polskiego
chiński — chińskiscy przym. od Chiny Chińska herbata, porcelana. Chiński jedwab. Język chiński. Pismo chińskie. Mędrcy chińscy. ∆ Chińskie cienie «teatr cieni, jeden z rodzajów klasycznego teatru chińskiego; sylwetki rzucane na podświetlony ekran przez… … Słownik języka polskiego
niegrzeczność — ż V, DCMs. niegrzecznośćści; lm MD. niegrzecznośćści «brak grzeczności, nieuprzejmość, arogancja; zachowanie, słowa niegrzeczne» Odpłacić niegrzecznością za uprzejmość. Nagadać komuś niegrzeczności. Znosić czyjeś niegrzeczności … Słownik języka polskiego
podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… … Słownik języka polskiego
pozór — m IV, D. pozórzoru, Ms. pozórzorze; lm M. pozórzory «wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące» Pozory dobrego wychowania, grzeczności. Ratować pozory. Wierzyć pozorom. Jego słowa miały pozór żartu. Pozory często mylą. ◊ Stwarzać pozory… … Słownik języka polskiego
prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… … Słownik języka polskiego
